հանդերձյալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑndɛɾd͡zˈjɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հանդերձեալ

վանկեր՝ հան•դերձ•յալ 

Ածական

1. (հնց․) ապագա, գալիք
2. (կրոն․) այն աշխարհի, մեռնելուց հետո գալիք

Հոմանիշներ

1. անդրաշխարհիկ, անդրշիրիմյան, անդենական (հնց․)

Արտահայտություններ

1. (կրոն․) հանդերձյալ աշխարհ՝ կյանք - անդրշիրիմյան աշխարհ՝ կյանք ◆ Եվ անշուշտ մի օր, հանդերձյալ կյանքում... ես էլ կթռչեմ աշխարքը թողած: Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։