հանելուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑnɛˈluk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•նե•լուկ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- այլաբանական կարճ նկարագրություն որևէ առարկայի կամ երևույթի, որ պետք է իմանալ՝ լուծել, առեղծված
- (փխբ․) Բարդ՝ կնճռոտ հարց՝ խնդիր։
- տվյալ պայմանների՝ անձի ևն համար անսպասելի արարք՝ վերաբերմունք ևն, անհասկանալի՝ չպատճառաբանված՝ տարակուսանք հարուցող արարք՝ վարմունք
- (փխբ․) Անհասկանալի երևույթ՝ մարդ ևն ◆ Հոր համար տղան դարձել էր հանելուկ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ խմբագրել
- առեղծված, առակ, գտելուկ, գտելչյան, գտնողչեք, հանք, հանանելիք, բունկլ
- հարց, խնդիր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։