Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հանոյթ
վանկեր՝ հա•նույթ
Գոյական
- այն, ինչ որ հանվում՝ ստացվում է երկրի ընդերքից ◆ պղնձի հանույթ
- արդյունահանվող օգտակար հանածոյի քանակը
- (հնք․) հանածո, հանվածք, հանքանյութ
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
հանույթ(ը) |
հանույթներ(ը)
|
| Սեռ. |
հանույթի |
հանույթների
|
| Տր. |
հանույթի(ն) |
հանույթների(ն)
|
| Հայց. |
հանույթ(ը) |
հանույթներ(ը)
|
| Բաց. |
հանույթից |
հանույթներից
|
| Գործ. |
հանույթով |
հանույթներով
|
| Ներգ. |
հանույթում |
հանույթներում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
