հանցակից
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑnt͡sʰɑˈkit͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յանցակից
վանկեր՝ հան•ցա•կից
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հանցագործության մասնակից
Հոմանիշներ
խմբագրել- մեղսակից, մեղադրակից, անբաստանակից
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | հանցակից(ը) | հանցակիցներ(ը) |
| Սեռ. | հանցակցի | հանցակիցների |
| Տր. | հանցակցի(ն) | հանցակիցների(ն) |
| Հայց. | հանցակցի(ն) | հանցակիցների(ն) |
| Բաց. | հանցակցից | հանցակիցներից |
| Գործ. | հանցակցով | հանցակիցներով |
| Ներգ. | (հանցակցում) | (հանցակիցներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։