հանքշիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑŋkʰˈʃil]
վանկեր՝ հան•ք(ը)•շիլ
- Կարին՝ (հանգ՝ շունչ արմատից) հանգստանալ ◆ Ասոնք անքամըմ գուքան Շորակյալ, արտիմ քով նըստին կը հանքշելու: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Ձին անքան էր վազզե, որ հանքշիլ կուզեր։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։