Հայերեն դարձվածք

  1. հաշվետու լինել ◆ Արշակը ոչ ոքի պարտավոր չեր հաշիվ տալու. նա ազատ է ինքնագլուխ։ ԱլՇ
  2. ◆ Բոլորն ալ տվին համարն այդ օրվան/Աստվածատուր իրենց զատ զատ պաշտոնին։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Ան պնդեց թե առած քայլերը իր թագավորական հեղինակության օրինավոր սահմանին մեջ կը գտնվեին և ինք ստիպված չէր անոնց համար հաշիվ տալու: ՀրԱրմ.
  3. ((արևմտհ․) համար ու հաշիվ տալ) պատասխան տալ ◆ Ժողովրդից թաքնվել հնարավոր չէ. վաղ թե ուշ ինքը պետք է լրիվ հաշիվ տա իր բոլոր հանցագործությունների համար։ «ՍՀ» ◆ Ուշ կամ կանուխ Թուրքիա պիտի հանվի դատաստանի առջև և հաշիվ պիտի տա իր արարքներուն համար: «Զարթոնք» ◆ Նա ամեն բան ծախեց փողով,/Ոտքեց ամեն սըրբություն.../Այժմ այնտեղ ահ ու դողով/ Հաշիվ կըտա Աստըծուն։ Հովհաննես Թումանյան ◆ - Օր մը պիտի ելնես գերեզմանեդ և ոճրագործությանցդ հաշիվը պիտի տաս Ամենակալին գահույիցն [«գահույքի»] առջև։ Պետրոս Դուրյան ◆ - Հանդերձյալ կյանք կա, հաշիվ ու համար ունենք տալու: Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Կրոնական ժողովին առջև... հաջողեցավ գթություն շարժել երբ պատուհասող Արդարության մը՝ համար ու հաշիվ տալու եկեր էր։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Առանց կարմրելու կարող էինք մեր բանականության հաշիվ ու համար տալ մեր ասածների համար։ (Միքայել Նալբանդյան) ◆ Քոմիթաճիներուն [քոմիթաջիներուն] գործեն դուրս ուրիշ ալ պատճառով բանտարկված Սողոմը...տալիք համար ուներ ու չտվավ: Օշ.

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։