Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հաս•տա•ծ(ը)•նոտ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. հաստ՝ խոշոր ծնոտ ունեցող ◆ Սերը իրենն էր, իրար համապատասխան էին ինքն ու սերը, իսկ ահա դրանք՝ այդ հաստածնոտ անբաններն էին սիրահարվում։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
  2. (փխբ․) անբան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հաստադունչ, հաստակզակ
  2. տե՛ս անբան

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել