հաստատամտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑstɑtɑmtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաստատամտութիւն
վանկեր՝ հաս•տա•տա•մ(ը)•տու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հաստատամիտ լինելը
- հաստատամիտի բնավորությունը վարքագիծը
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս վճռականություն
- հաստատակամություն, երկաթակամություն (հզվդ․), առնակամություն, ամրակամություն, անդրդվելիություն, անհողդողդություն, անսասանություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։