հավաստագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑvɑstɑˈɡiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւաստագիր
վանկեր՝ հա•վաս•տա•գիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելլատ․ certifico - հավաստիացնում եմ
Գոյական
- գրություն, որով մի պաշտոնական անձ կամ մարմին հավաստում է որևէ իրողություն՝ վկայում է այդ բանի ստուգության մասին
- (նորբ․) վկայագիր
- (սակ․) բանկի գրավոր տեղեկագիրը դրամական միջոցների ավանդի մասին
- (բանկ․) գրավոր վկայության փաստաթուղթ, որը հավաստիացնում է (վկայում) որևիցե փաստ
- պետական մարմինների փոխառական ֆինանսական պարտավորություն
- փաստաթուղթ, որը տրվում է լիազորված մարմինների կողմից և հավաստիացնում ապրանքի որակական պարամետրերի մասին
Հոմանիշներ
խմբագրել- վկայագիր, վկայաթուղթ (հզվդ․)
- տե՛ս ատեստատ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դանիել Ջհանգիրյան, Բանկային տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Նոյյան տապան», 2008։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։