հավատարմագրում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑvɑtɑɾmɑɡˈɾum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւատարմագրում
վանկեր՝ հա•վա•տար•մա•գ(ը)•րում
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- հավատարմագրելը, հավատարմագրվելը
- (սոցաշխ․) որոշակի կանոններով անցկացվող ընթացակարգ, որի նպատակն է սահմանել ու հաստատել, թե որքանով է տվյալ կազմակերպության կամ անձի գործունեությունը համապատասխանում սահմանված չափորոշիչներին
- (դիվ․) դիվանագիտական ներկայացուցչի պարտականություններին անցնելը հյուրընկալ երկրում։ Ըստ տվյալ երկրում ընդունված կարգի, դիվանագիտական ներկայացուցիչը համարվում է իր պարտականությունների կատարմանն անցած կամ հավատարմագրի հանձնման պահից, կամ երկիր ժամանելու պահից
- (տնտգ․) փող ստանալու կամ առևտրական գործառություններ կատարելու համար որևէ մեկին պաշտոնական լիազորություններ տալը
Հոմանիշներ խմբագրել
- (դվնգ․) հավատարմագրություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։
- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
- Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։