հավելական կապակցություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑvɛlɑkɑn kɑpɑkt͡sʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (լեզվբ․) համադասական կապակցության տեսակ, երբ բաղադրիչ նաղադասության հաջորդում է նրա միտքը հավելյալ տեղեկությամբ, գնահատությամբ վերաբերմունքով լրացնող մեկ այլ նախադասություն բառակապակցության դարձված, բառ կամ բառերի թվարկում (բազմակի անդամ)


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։