հատկանիշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑtkɑˈniʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յատկանիշ
վանկեր՝ հատ•կա•նիշ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- առանձնահատուկ՝ յուրահատուկ նշան՝ հատկություն՝ գիծ, որով մեկը կամ մի բան բնորոշվում է
Ածական
- (հնց․) հատկանշական
Հոմանիշներ խմբագրել
- հատկանշան, առանձնահատկություն, հատկություն, յուրահատկություն
- տե՛ս ցուցանիշ
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։