Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑɾɑdɾɑkɑn bɑɾdutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) արդի հայերենում այն անիսկական բարդությունը, որի բաղադրիչները, մեկ ընդհանուր իմաստ արտահայտելով և առանձին գրվելով, հիմնականում կամ համարյա լրիվ պահպանում են իրենց բուն իմաստը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հարադրական բարդ բառ
  2. բառահարադրություն

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։