Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑɾɑkɑnd͡ʒɑˈbɔɾb]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) [հուն. parotis` «հարականջի այտուց» <para-`«մոտ, կից, հար-+us(otos)`«ականջ»] Հարականջային գեղձի բորբոքում։ Ունի տարբեր դրսևորումներ` փտախտային (p. gangraenosa)` սուր պարոտիտ, որը բնութագրվում է ողջ գեղձի մեռուկացմամբ, շիճուկային (p. serosa acuta)` սուր պարոտիտ, որը բնութագրվում է շիճուկային արտազատուկի առաջացմամբ և գեղձի պարենքիմի այտուցմամբ, քրոնիկ ինտերստիցիալ (p. parenchymatosa chronica)` քրոնիկ պարոտիտ, որը բնութագրվում է պարենքիմի պարենքիմի վնասմամբ և նրանում խոռոչների առաջացմամբ, կեղծ (parotitis spuria)` հարականջային ավշային գեղձերի բորբոքում, որն արտաքնապես նման է պարոտիտի։

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։