հարանք

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•րանք 

1. Ղարաբաղ՝ հոր տուն և ընտանիքը (առանձին ապրող որդու կամ ամուսնացած աղջկա համար)
2. հարելը, հարվելը, տրորելը, տրորվելը ◆ Բեկանեմ շանթեր իմ գլխի վրա, որ ճերմակել է ոչ լոկ հարանքից ու չարչարանքից։ Պարույր Սևակ

Արտահայտություններ

1. հարանց գնալ - այցելության գնալ ծնողներին (ամուսնացած աղջկա մասին)
2. լավ բարձրացած արտի ալիքաձև շարժվելը քամուց

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։