հարճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑɾt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հարճ
վանկեր՝ հարճ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս փոխառություն արևելակովկասյան աղբյուրից։
Գոյական
- (պատմ․) օրինական կնոջ հետ պահվող, կին-սիրուհի
- տարփուհի, սիրուհի
Հոմանիշներ խմբագրել
- (բնստ․) սիրուհի, տարփուհի, տարփածու, հոմանի, հոմանուհի, ցնծուհի, սիրեկան (ժղ․), (հնց․) սեղեխ, մ տլոն, խասա, բոզ (ժղ․)
- տե՛ս աղախին
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։