հարմարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑɾmɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յարմուրիթիւն
վանկեր՝ հար•մար•ութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հարմար լինելը
- նպաստավոր պայմաններ՝ վիճակ՝ հանգամանք
- ձայների ներդաշնակություն
- հարմարավետ դարձնող՝ հարմարավետության ծառայող պարագա՝ առարկա՝ կարասի
- նույնն է՝ հարմարանք
- (հնց․)՝ համապատասխանություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- ատակություն(արևմտհ․), (հնց․)՝ հանկություն, պատկանավորություն, ճահավորություն
- տե՛ս պատշաճություն
- տե՛ս սարք
- տե՛ս հարամարավետություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։