հարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յարութիւն
{{վանկեր|հա•րու•թյուն)
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (կրոն․) մեռածի կենդանանալը, վերակենդանացում
- համբառնալը, համբարձվելը
- (փխբ․) հոգեկան՝ բարոյական վերափոխում դեպի լավը, վերածնունդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- վերակենդանացում, վերակենդանություն, վերազարթնում (հզվդ․)
- տե՛ս վերածնունդ
- տե՛ս զատիկ
Արտահայտություններ
խմբագրել- հարություն առնել
- (կրոն․) վերակենդանանալ
- (փխբ․) վերածնվել, հոգեպես՝ բարոյապես բարեփոխվել
- (եկեղ․) ամենշաբաթյա քրիստոնեական տոն, որը հանդիսավորությամբ նշվում է եկեղեցական արարողությամբ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։