հարսանիքի տունը, այն տունը, որտեղ հարսանիք են անում ◆Գիժը գնաց հարսանքատուն, ասեց՝ էստեղ լավ է, քանց մեր տուն։ (Առած) ◆Նրանց մոտով հարսանքատուն մտավ մի քոլոզավոր մարդ։ ԾԴ
(փխբ․) աղմկոտ՝ ախորժալից տեղ, ուրախանալու անկարգ աղմուկաղաղակով լի տեղ
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
