հարց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑɾt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հարց

վանկեր՝ հարց 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *prk՛-sk-՝ *perk՛- «հարցնել, խնդրել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն prěcháti «հարցնում է», լատիներեն posco «պահանջել, խնդրել», հին վերին գերմաներեն forska «հետազոտություն, հարց»։

Գոյական

1. մեկին ուղղված խոսք` որևէ բանի մասին պատասխան` բացատրություն սատանալու համար
2. սովորողների գիտելիքներն ստուգելու համար տրվող հարցում` խնդիր` առաջադրություն ևն, որ տալիս են բանավոր կամ գրավոր ձևով` հարցատոմսով
3. լուծելի խնդիր
4. քննարկման` ուշադրության առարկա
5. կասկած հարուցող բան, կասկածելի հանգամանք
6. թվաբանական հանրահաշվական ևն խնդիրների լուծման յուրաքանչյուր հերթական գործողությունը, որ տալիս է ամբողջ խնդրի լուծման համար անհրաժեշտ առանձին մասերի լուծումը
7. գիտության որևէ ճյուղի խնդիրները շոշափող գիտական ժողովածուների կամ հանդեսների անվանում
8. անհասկանալի` դժվար ըմբռնելի բան հանելուկ, առեղծված

Հոմանիշներ

1. հարցմունք, հարցում
2. հարցում, խնդիր
3. խնդիր
4. գործ
5. հանգամանք
6. խնդիր, բարդույթ, կնճիռ (փխբ․)

Արտահայտություններ

1. հարց տալ - հարցնել
2. հարց ծագել` ծնվել - հարց խնդիր առաջանալ
3. հարցը դնել - հարցը քննության առարկա դարձնել
4. հարցը նրանում(ն) է - բան այն է որ, …
5. հարցը ինչումն է - բանն ինչ է որն է խնդրի էությունը
6. հարցը սպառված` փակված համարել - որևէ նյութի մասին խոսակցությունը ավարտել, այլևս չանրադառնալ այդ խնդրին

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ question, query, problem, item, action, interrogation, interragatory գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ вопрос (ru) ‎(vopros) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։