հեծան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛˈt͡sɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հեծան
վանկեր՝ հե•ծան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *sed- «նստել» արմատից, որտեղից նաև հեծանել «հեծնել»։
Գոյական
- (նորբ․) առհասարակ՝ գերան փայտե գերան կամ մետաղյա ձող, որ ձգում են երկու հանդիպակաց պատերի վրա՝ որպես ծածկի (առաստաղի, հատակի) #հենարան, մարդակ
- չորսու տիպի կառուցվածքային տարր
Հոմանիշներ
խմբագրել- մարդակ ծպեղ
- տե՛ս գերան
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։