հեմ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հեմ
- տե'ս համ ◆ Մամու տեֆթերը բացի, հեմ լացի, հեմ կարդացի։ (Ձեռագիր) ◆ Մարդ իր տունին հեմ աղան, հեմ ծառան։
Գոյական
- (ֆզլգ․) Հեմոգլոբինի ոչ սպիտակուցային մասը` նրա գունանյութը։ Քիմիական բնույթով պրոտոպորֆիրինի և երկվալենտ երկաթի միացություն է, որն օրգանիզմում սինթեզվում է պարզ ազոտային միացություններից (գլիցին, սուկցինատ) և փայծաղում, լյարդում, ոսկրածուծում առկա պահեստային երկաթսպիտակուցային համալիրից` ֆերիտինից։
- (կենսք․) պորֆիրինի և երկարժեք երկաթի համալիր միացություն։ Կենդանի օրգանիզմներում մտնում է բարդ շաքարների՝ հեմոպրոտեիդների կազմության մեջ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։