հենակետային շերտագրական կտրվածք

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɛnɑkɛtɑjin ʃɛɾtɑɡɾɑkɑn ktɾˈvɑt͡skʰ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) երկրակեղևի որևէ տեղամասի կամ նրա հատվածի նստվածքների մանրամասն կտրվածք, որն աչքի է ընկնում հնարավոր լրիվությամբ (առանց զգալի շերտագրական ընդմիջումների և ընդհատումների մերկացումների միջև), բրածո օրգանական մնացորդների բավարար պարունակությամբ, վերադիր և տակդիր գոյացությունների պարզորոշ սահմաններով ու փոխհարաբերությամբ և տարածաշրջանի ընդհանուր կտրվածքում դրանց շերտագրական դիրքի հստակությամբ


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։