Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հե•շաթ 

  1. Վան, Մոկս՝ արթուն, զգաստ ◆ Ով որ հեշար է, շուտով պատրաստ կենա, Չասեն՝ Դավիթ գող եկավ, գող գնաց։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։