հեջունել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հե•ջու•նել
- Արարատյան, Կարին՝ հեջունով մանած թելի մազմզուկները մաքրել, կոկել ու բարակացնել ◆ Եղսանը իրան հեջունած թելով թոռին ջուխտըմ գուլպա էր գործե (Ձ)։
- կարել
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։