Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հեռակայ

վանկեր՝ հե•ռա•կա

Ստուգաբանություն

հեռու ընկած, հեռվում գտնվող, հեռավոր ◆ Հեռակա սահմաններ։
գործի՝ գործողության՝ երևույթի են հետ անմիջականորեն կապված անձի ունեցող՝ կայացվող՝ կատարվող ◆ Հեռական մահավճիռ։
առանց մշտակման պարապմունքների, մշտական ուսումնական պարապմունքներ չունեցող ◆ Հեռակա ուսուցում։
(խսկց․) (կտկ․) ոչ անմիջական (կապ, մտերմություն), հեռվից-հեռու՝ նամակագրության կամ հեռախոսային խոսակցությամբ հաստատված (ծանրություն, մտերմություն)

Բաղադրյալ բառեր
հեռակայական հեռակայել հեռակայող հեռակայորեն հեռակայություն հեռակայք հեռակառավորում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ distance գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ заочный (ru) ‎(zaočnyj), дальний (ru) ‎(dalʹnij), отдаленный (ru) ‎(otdalennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։