հեռավոր կրակային հարձակում

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɛrɑvɔɾ kɾɑkɑjin hɑɾd͡zɑˈkum]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ռազմ․) հրետանու կենտրոնացված կրակի տարատեսակ, որը Առաջին և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմների ժամանակ կիրառվում էր հակառակորդին խոցելու համար ինչպես պաշտպանությունում, այնպես էլ հարձակման մեջ


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։