հեսան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛˈsɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յեսան
վանկեր՝ հե•սան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մրրաքարերի կարգին մատկանող կարծր քար, որ օգտագործում են գործիքների բերանը սրելու համար, խարտ, սրոց
- (նորբ․) խարտոց
Հոմանիշներ
խմբագրել- սրոց, հեսանաքար, սրոցաքար, յուղաքար (եղաքար), սրաքար, լեսան, խարտքար, (գվռ․)՝ եղասրոց, ճաթքար, քարտեղ, լոս
- տե՛ս անվահեսան
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։