հետամուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛtɑˈmut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հե•տա•մուտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ուրիշի հետևից գնալով նրան հալածող
- մեկի գործերին՝ վարքագծին և այլնի հետևող
- որևէ բանի ձգտող, որևի ձգտումով համակված
- մի բանով տարված, մի բանի անձնատուր եղած
Հոմանիշներ
խմբագրել- հալածիչ, հալածող, հետապնդող, հետապնդիչ, հետագնաց (հզվդ․)
- հետևող, հսկող, հսկիչ
- տե՛ս հետաքրքրասեր
- տե՛ս միրահետ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։