հետը

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ˈhɛtə]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հե•տը 

Ստուգաբանություն

հետ կապի փոխանվանակն ձևը. հոլովվում է ի հոլովումով՝ ստանալով ս, դ, ը, (ն) հոդերից որևէ մեկը, ունի հետևյալ հոլովաձևերն ու իմաստները

Մակբայ

1. 1. հետս (դ, ը (ն), հետներս (դ, ը (ն) - ինձ (քեզ, նրա, մեզ, ձեզ, նրանց) հետ ◆ Հետս արի։ ◆ Հետներդ տաք հագուստ վերցրեք։

Ածական

1. հետիս(դ), հետի, հետներիս(դ), հետների - ինձ (քեզ, նրա, մեզ, ձեզ, նրանց) հետ եղած՝ եղող ◆ Հետիդ ընկերը ես եմ։

երրորդ դեմքը ածականի իմաստով միշտ անհոդ է. հոդավոր ձևն է հետինը, հետներինը, որ ներառում է նրա որոշյալը (գոյականը) ◆ Հետի ընկերը մի գրող էր։ - ◆ հետինը մի գրող էր։

մյուս ձևերը՝ հետիցս, հետներիցս (գործիականը և ներգոյականը անգործածական են) բարբառային են

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։