հետին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛˈtin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հե•տին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- վերջին տեղը ծայրում եղող, վերջին
- վերջին ըստ ժամանակի ուշ ժամանակի
- վերջին աստիճանի՝ դրության
- հետևի կողմում գտնվող, հետևի
- (փխբ․) ծայրաստիճան, ծայրահեղ
Գոյական
- հետնորդ, սերունդ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- հետին թվով
- որևէ բան (հրաման, գրություն և այլն) անցած թվականով նշանակած
- (փխբ․) որևէ բանի ժամանակ անցած, ուշ
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։