Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հետ•ձ(ը)•գուկ 

  1. Սեբաստիա՝ գործածելուց անպետքացած, մի կողմ նետած (լաթ, ոտնաման)
  2. շատերի հետ անբարոյական կյանք վարած (կին)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։