Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հե•տե•վակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

(ած․) (գոյ․)

  1. ոտքով գնացող, ոտավոր (անձ), հետիոտն ◆ Փողոցի մեջ ձիավոր և հետևակ մարդկանց կուռն բազմություն է արժավում: (Րաֆֆի)
  2. (ռազմ․) որտով գնացող զինվորական ◆ Հետևակ զինվոր:
  3. (ռազմ․) ցամաքային զորքերի տեսակ, որը նախանշանակված է համազորային մարտում հակառակորդի պարտության մատնելու, նրա տարածքները գրավելու և իր տարածքը պաշտպանելու համար ◆ Հետևակ զորք:
  4. հետևակին հատուկ՝ վերաբերող, հետևակներից բաղկացած
  5. (հզվդ․) հետևող, մեկի հետևից եկող կամ գնացող
  6. (հզվդ․) մի բանի հետևող՝ հաջորդող
  7. տե՛ս զինվոր (շխմ․)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հետևակազորային
  2. հետյոտն (ժղ․), հետևակագնաց (հնց․)
  3. տե՛ս հետևազոր
  4. զինվոր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։