հետևակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛtɛˈvɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հե•տե•վակ
Ստուգաբանություն
խմբագրել(ած․) (գոյ․)
- ոտքով գնացող, ոտավոր (անձ), հետիոտն ◆ Փողոցի մեջ ձիավոր և հետևակ մարդկանց կուռն բազմություն է արժավում: (Րաֆֆի)
- (ռազմ․) որտով գնացող զինվորական ◆ Հետևակ զինվոր:
- (ռազմ․) ցամաքային զորքերի տեսակ, որը նախանշանակված է համազորային մարտում հակառակորդի պարտության մատնելու, նրա տարածքները գրավելու և իր տարածքը պաշտպանելու համար ◆ Հետևակ զորք:
- հետևակին հատուկ՝ վերաբերող, հետևակներից բաղկացած
- (հզվդ․) հետևող, մեկի հետևից եկող կամ գնացող
- (հզվդ․) մի բանի հետևող՝ հաջորդող
- տե՛ս զինվոր (շխմ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- հետևակազորային
- հետյոտն (ժղ․), հետևակագնաց (հնց․)
- տե՛ս հետևազոր
- զինվոր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։