հերթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛɾtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հերթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- կարգ՝ դասավորություն, որով մի բան հաջորդում է մյուսին
- որևէ բանի (աշխատանքի, գործընթացի) հաջորդական մասերից յուրաքանչյուրը , փուլ
- որոշակի ժամանակամիջոց, որը լրանալուց հետո մարդկանց (աշխատողների, սովորողների) մի ծումբ փոխարինվում է մի ուրիշ խմբով
- այդպիսի ժամանակամիջոցում աշխատող՝ սովորող մարդկանց խումբ
- որևէ բանի համար իրարից հետո հաջորդական կարգով սպասող մարդկանց խումբ՝ շարք
- ամեն մեկի տեղը՝ կարգը այդ խմբի՝ շարքի մեջ
- տե՛ս կրակահերթ
Մակբայ
- շարքում, թվում, կարգում
- հերթով (ըստ հերթի, հերթականորեն, հաջորդաբար, իրար ետեից)
Հոմանիշներ
խմբագրել- կարգ, (գվռ․)՝ դոր, խոթ, քեշիկ
- տե՛ս հերթականություն
- փուլ
- հերթափոխ, հերթափոխություն
- շարք
Արտահայտություններ
խմբագրել- հերթ բռնել՝ գրավել - հերթի մեջ իր տեղը որոշել՝ գրավել
- հերթից դուրս
- հերթականությունը խախտելով, առանց հերթին նայելու
- արտահերթ
- հերթ պահել
- հերթը՝ հերթականությունը պահել՝ պահպանել
- հերթ բռնել և սպասել իր հերթը հասնելուն
- հերթ կանգնել - սպասել
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | հերթ(ը) | հերթեր(ը) |
Սեռ. | հերթի | հերթերի |
Տր. | հերթի(ն) | հերթերի(ն) |
Հայց. | հերթ(ը) | հերթեր(ը) |
Բաց. | հերթից | հերթերից |
Գործ. | հերթով | հերթերով |
Ներգ. | հերթում | հերթերում |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։