հերմա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛɾˈmɑ]
վանկեր՝ հեր•մա
Ստուգաբանություն խմբագրել
<герма<հուն․ hermes
Գոյական
- (պատմ․) դիմաքանդակով ավարտող քառանիստ սյուն՝ սկզբում Հերմես աստծու, հետագայում՝ այլ աստվածների, իսկ մ․ թ․ ա․ V դարից՝ նաև պետական գործիչների, փիլիսոփաների պատկերներով, ծառայել է որպես սահմանիշ, ճանապարհների նշաձող են
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։