հըմըլա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [həməˈlɑ]
վանկեր՝ հը•մը•լա
- Մոկս, Վան, Մուշ, Սասուն՝ այսպես, այնպես ◆ Մհեր հըմըլա իշկեց Գոհարի հերես։ Սասնա ծռեր ◆ Թագավորին կը պատմեն թե հըմլա-հըմլա կտրիճ մի կա։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Մեկ ժամանակ ընդուք հըմլա կեցան։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։