հիերոգլիֆ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hjɛɾɔɡˈlif]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հի•ե•րոգ•լիֆ
Ստուգաբանություն
խմբագրել<հուն. hieros-սուրբ և glyphe-այն ինչ փորագրված է
Գոյական
- գաղափարագրական գրային համակարգի մեջ՝ պատկերային գրանշան, որ նշանակում էր՝ հասկացութուն, վանկ կամ հնչյուն
- (լեզվբ․) եգիպտական, չինական, խեթական և այլ գաղափարագրերի գրանշանների անունը
Ածական
- հիերոգլիֆային
Հոմանիշներ
խմբագրել- պատկերագիր, գաղափարագիր, նշանագիր, (հնց․)՝ մեհենագիր, մեհենագրություն, խորհրդանիշ, նշանագիծ, եգիպտական նշանագիր, մեհենադրոշմ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։