հնուց եկող, արմատացած, իրեն զգալ տվող թերություն ◆ Վերջին եկող խաերի վերջնամասերը... հիշեցրին «Արարատի» հին «հիվանդություններից» մեկը՝ հաջողությունը չզարգացնելու անցանկալի իրողությունը։ «ՍՀ» ◆ Լինե՜ր արցունք, և արտասվեի Լյալյի համար, սեփականատիրակա, հին հիվանդությամբ տառապող գերմանացու ... համար։ Գուրգեն Մահարի
արմատացած սովորություն ◆ Քննադատության բարեհոգությունը նույնպես «հին հիվանդություն» է։ Աղաբաբյան - «Սգ» ◆ Թեպետ ֆաբիրիկայում խստիվ արգելված է մասնավոր առ ու վաճառքը, սակայն հին հիվանդությունը շարունակվում է։ «ՍՀ»