Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hin hjusisɑjin lɛˈzu]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) հյուսիսային գերմանական կամ սկանդինավյան ենթաճյուղի լեզուներից իսլանդերենի, դանիերենի, նորվեգերենի և շվեդերենի հիմք-լեզուն, որով խոսել են Սկանդինավիայում, Իսլանդիայում և Գրելանդիայում

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։