հիշատակագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hiʃɑtɑkɑˈɡiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հիշա•տա•կա•գիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հիշատակարան(ներ) գրող, արձանագրող
Գոյական
- նշում՝ անցողակի խոսք մեկի՝ մի բանի մասին
- հիշատակելը
- (հնց․) հուշարձան
- հիշատակարաններ գրող
- որևէ մեկի հիշողությունները՝ հուշերը որպես գիրք՝ գրական երկ
- նույնն է հուշագրություն
- հիշատակարան
Հոմանիշներ
խմբագրել- հիշատակարանագիր
- հիշատակագրություն, հիշատակագրում, հիշատակագրառում
- հիշատակություն, հիշատակում, նշում, խոսք, վկայակոչում, մեջբերում, ցիտում
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։