հիշատակում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hiʃɑtɑˈkum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հի•շա•տա•կում
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հիշատակելը, հիշատակվելը
- փոքր տետր, որի մեջ գրանցվում են մեռածների և ողջերի անունները` ժամասացության ժամանակ հոգևորականների կողմից հիշատակման համար
- պատարագի ժամանակ հոգևորականի կողմից ննջեցելոց մատյան (տետր) մտած ննջեցյալների անունների հիշատակում, ինչպես նաև հատուկ եկեղեցական ցուցակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- նշում, խոսք
- վկայակոչում, մեջբերում, ցիտում (գրք․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։