հիվանդագին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hivɑndɑˈɡin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւանդագին
վանկեր՝ հի•վան•դա•գին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հիվանդության հատուկ ◆ Հիվանդագին վիճակ։
- մարմնական կամ բարոյական ցավ պատճառող ◆ Հիվանդագին հիշողություն։
- ցավի առաջացրած, տանջալից ◆ Հիվանդագին հիչ։
- (փխբ․) ծայրահեղ, սովորականից դուրս, չափազանց ◆ Հիվանդագին ինքնասիրություն։
- (փխբ․) ոչ նորմալ, ոչ կարգին, աննորմալ, անառողջ, անկարգությունների՝ անխորժությունների են առկայությամբ բնորոշվող ◆ Հիվանդագին մթնոլորտ՝ միջավայր՝ հարաբերություններ։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։