հիֆ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hif]
վանկեր՝ հիֆ
- Կարին՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ
Արտահայտություններ խմբագրել
- հիֆ անել - աննկատելիորեն վերջացնել, սպառել ◆ Կորյունը տատանմիշ էր էղե խնձորների ու սաղ հիֆ էր էրե։
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։