հմայություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hmɑjutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հմայութիւն
վանկեր՝ հ(ը)•մա•յութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- կախարդական աղոթք և արարողություններ, որոնցով, ըստ սնոտիապաշտական պատկերացումների, մեկին՝ մի բան ենթարկում են իրենց ազդեցության և իրենց թելադրանքով խափանում կամ կատարել տալիս որևէ բան
- (փխբ․) հոգեկան կամ ֆիզիկական գերող հատկություն, հրապույր
Հոմանիշներ
խմբագրել- (սնոտ․) հմայք, հմայանք, հմայչություն, կախարդանք, կախարդություն, մոգություն, դյութություն, դյութանք, թովչություն, թովչանք, (հին)` ըղձություն, ըղձաբանություն, հարցկություն, հարցություն, դյութականություն
- տե՛ս հրապույր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։