Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)•մենք 

  1. Վան՝ ամնողջ, բոլորը ◆ Ախ, մարթ չկա, որ մեր սիրտն առնի, հմենքս էլ կուլամք, կմղկըտամք։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։