հմուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hmut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)•մուտ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- որևէ բանի վարպետորեն տիրապետող, որևէ բանի հմտություն ունեցող, ներհուն, իր գործի վարպետ
- հմտությամբ արված՝ պատրաստված՝ մտածված
Հոմանիշներ խմբագրել
- գիտակ, վարպետ, գործիմաց, ներհուն, ներունակ, վարժ, ճարտար, հմտավարժ (փխբ․), գրագետ, գիտուն, գիտնակ (ժղ․), գործավարժ, (հզվդ․)՝ քաջափորձ, հմտական, ներկուռ, թեթև ձեռք, հմտավոր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։