Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հ(ը)•նա•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. հայտնագործել, ստեղծել ◆ Թշվառականը մի այնպիսի մորուք և ծամեր էր շինել, որ ինքը սատանան չէր կարող հնարել, երբ կամենում է ծերի կերպարանք ընդունել։ (Րաֆֆի) ◆ Միայն ինկվիզիցիան կարող էր հնարել մի այսպիսի սատանայական զգեստ իր դատապարտյալներին տանջելու համար։ (Րաֆֆի)
  2. ստեղծագործել, հորինել ◆ Ես մինչև այսօր չեմ մոռացել մի երգ, որ հնարել էին նրանք և մեզ տեսնելու ժամանակ երգում էին։ (Րաֆֆի)
  3. իրականությանը չհամապատասխանող բան մտածել՝ ասել, հերյուրել, սարքել ◆ Ինչ բաներ ես դու քեզնից հնարում: Հովհաննես Թումանյան
  4. (հնց․) հնարք գտնել, հնարավոր դարձնել
  5. (հնց․) ճիգ թափել, ջանք գործ դնել, աշխատել
  6. (փխբ․) նախապատրաստել, նախագծել ◆ Ռեակցիան չհանգստացավ և սկսեց հնարել նոր դավադրություններ։ Կ. Ռյուկման

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հայտնագործել, ստեղծել, հորինել, գտնել, գյուտ անել
  2. ստեղծագործել, հորինել, արվեստագործել, արվեստակերտել, արվեստակել
  3. հերյուրել, մեքենայել, կցկցել, մոգոնել (ժղ․), թխել (խսկց․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել