հնարել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hnɑˈɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)•նա•րել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- հայտնագործել, ստեղծել ◆ Թշվառականը մի այնպիսի մորուք և ծամեր էր շինել, որ ինքը սատանան չէր կարող հնարել, երբ կամենում է ծերի կերպարանք ընդունել։ (Րաֆֆի) ◆ Միայն ինկվիզիցիան կարող էր հնարել մի այսպիսի սատանայական զգեստ իր դատապարտյալներին տանջելու համար։ (Րաֆֆի)
- ստեղծագործել, հորինել ◆ Ես մինչև այսօր չեմ մոռացել մի երգ, որ հնարել էին նրանք և մեզ տեսնելու ժամանակ երգում էին։ (Րաֆֆի)
- իրականությանը չհամապատասխանող բան մտածել՝ ասել, հերյուրել, սարքել ◆ Ինչ բաներ ես դու քեզնից հնարում: Հովհաննես Թումանյան
- (հնց․) հնարք գտնել, հնարավոր դարձնել
- (հնց․) ճիգ թափել, ջանք գործ դնել, աշխատել
- (փխբ․) նախապատրաստել, նախագծել ◆ Ռեակցիան չհանգստացավ և սկսեց հնարել նոր դավադրություններ։ Կ. Ռյուկման
Հոմանիշներ
խմբագրել- հայտնագործել, ստեղծել, հորինել, գտնել, գյուտ անել
- ստեղծագործել, հորինել, արվեստագործել, արվեստակերտել, արվեստակել
- հերյուրել, մեքենայել, կցկցել, մոգոնել (ժղ․), թխել (խսկց․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԽոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։