Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)•նե•ծին 

  1. Մուշ, Ալաշկերտ՝ մութ, խավար ◆ Ոն որ անկաճ չէնա մէծին, կընկնա մութ հնեծին: Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։