հնչել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)ն•չել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ձայն արձակել հանել
- երգի եղանակի ձայն լսվել
- արձագանք տալ
- ականջներում դժժոց, աղմուկ լսվել, ականջը խոսել
- դղրդալ, թնդալ
- (փխբ․) հռչակվել, ձայնը հսմբավը տարածվել
- բայ արտասանել, արտաբերել (լեզվի հնչյունը)
- տե՛ս հնչյունավորել
- որևէ բանի տպավորություն թողնել, նմանվել մի բանի ◆ նրա հայտարարությունը հնչեց որպես որոտ պարզ երկնքում (Կ. Ռյուկման)
Հոմանիշներ
խմբագրել- արտաբերել, արտասանել, առոգել, հնչարտաբերել, ոգել (հզվդ․) ծոր տալ (լեզվի հնչյուներ)
- արձագանքել, արձագանք տալ
- տե՛ս հնչյունավորել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։