Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjunɑˈχumb]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) հնչյունների ամբողջական, անբաժանելի միասնությունը, որի մեջ առանձին հնչյունները գիտակցված չեն և առանձին չեն արտաբերվում
  2. հնչյունական շղթայի մի հատվածը կամ առհասարակ հոդաբաշխ հնչյունների խումբը, որի բաղադրիչները կարող են արտասանական տեսակետից իրար հետ կապված լինել կամ չլինել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ձայնախումբ
  2. տառախումբ, հնչյունական խումբ, հնչյունակոմպլեքս

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։