հնչյունախումբ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjunɑˈχumb]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) հնչյունների ամբողջական, անբաժանելի միասնությունը, որի մեջ առանձին հնչյունները գիտակցված չեն և առանձին չեն արտաբերվում
2. հնչյունական շղթայի մի հատվածը կամ առհասարակ հոդաբաշխ հնչյունների խումբը, որի բաղադրիչները կարող են արտասանական տեսակետից իրար հետ կապված լինել կամ չլինել

Հոմանիշներ

1. ձայնախումբ
2. տառախումբ, հնչյունական խումբ, հնչյունակոմպլեքս

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ группа звуков (ru) ‎(gruppa zvukov), звуковой комплекс (ru) ‎(zvukovoj kompleks)
• անգլերեն՝ cluster of sounds
• ֆրանսերեն՝ group de sons
• գերմաներեն՝ lautkomplex

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։